Wychowanie spartańskie streszcza się w słowach, które wypowiadały matki do swoich synów ruszających do walki za Lakedaímōn: „Wróć z tarczą bądź na tarczy”. Hasło to było dla Spartan niezwykłym motywatorem, inspiracją i wyrazem głębokiego szacunku dla odwagi i poświęcenia, a także przypomnieniem o cenie jaką płaci się za wolność i poświęcenie. W obecnej dobie nasze spojrzenie na sentencję: „Wróć z tarczą lub na tarczy” kierujemy z różnych perspektyw. Z jednej strony, stanowi ono dla nas inspirację do walki o nasze wartości, ideały i obronę kultury. Z drugiej strony, powinno nas ono skłaniać do wierności prawdzie.

Ojciec twórcy imperium macedońskiego, Aleksandra Wielkiego, Filip II Macedoński zdobywając kolejne greckie polis spotkał się z zaciętym oporem osamotnionej i pozbawionej sojuszów Sparty. To właśnie Spartanom Filip Macedoński przesłał list z ostrzeżeniem, w którym stwierdził: „JEŻELI wejdę do Lakonii, zrównam Lacedemon z ziemią”. Spartanie w typowym dla siebie lakonicznym stylu mieli odpowiedzieć Filipowi Macedońskiemu jednym słowem: „JEŻELI”.

Nasz świat, podobnie jak świat Spartan, wystawiony jest na łup wielu „kulturowych projektów” dehumanizujących rzeczywistość. Aby przeciwstawić się ideologii (o)błędu i nie dać się oszukać fałszywym złudzeniom, należy podjąć walkę. Słyszymy zewsząd wieszczenia współczesnych demagogów przemawiających w stylu Filipa Macedońskiego: „Jeżeli przeprowadzimy „marsz przez instytucje” w waszej rzeczywistości, to zrównamy wasze wartości i świętości ziemią”. A my na takie knowania i dywagacje odpowiadamy w duchu spartańskim: „JEŻELI”.

Na koniec naszej intelektualnej wędrówki pozwolę sobie przytoczyć ważną wypowiedź Rogera Scrutona, który przypomina nam o tym, że: „Ludzie kulturalni mają coś, co mogą ze sobą dzielić. Wspólnota, którą ze sobą budują, może zmienić świat”. Zatem bierzemy się do dzieła, bo kto wie, może i nam przyjdzie pewnego dnia wrócić z tego starcia z antykulturą z tarczą lub na tarczy. Jedno w tej walce jest pewne: „Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą”. Te słowa św. Augustyna, muszą stać się naszą życiową dewizą.

AD