W swej książce „Pożytki z pesymizmu i niebezpieczeństwa fałszywej nadziei”, Roger Scruton zostawił nam wiele cennych wskazówek. Osoby którym bliska jest myśl profesora Scrutona mają świadomość, że właśnie ten autor nie tylko doskonale demaskował marksizm we wszystkich jego mutacjach, ale w diagnozie destrukcji społeczeństwa precyzyjnie trafiał w sedno. Dlaczego to robił? Ponieważ chciał, żeby „rzeczy i świat toczyły się zgodnie z naturalnym porządkiem”. Powtarzał wyraźnie: „Chcę żeby ludzie szanowali prawo i porządek. By mieli szacunek do tradycji i kultury, w której się urodzili”.

Scruton informował nas o tym, że człowiek nie tylko ulega iluzjom, ale w codziennym życiu często spotyka się z funkcjonowaniem pomiędzy fałszywymi stereotypami myślowymi. To właśnie one wprowadzają w naszą perspektywę życia fałszywą nadzieję. Na horyzoncie iluzorycznego myślenia dość szybko dostrzegamy u innych, a następnie u siebie funkcjonowanie tak wielu oczywistych błędów. I chociaż innych przychodzi nam łatwo korygować, to jednak siebie nieco trudniej. Przekonujemy się, zadajemy sobie sprawę z tego, jak trudno koryguje się błędy.

W „Pożytkach z pesymizmu” Scruton przekonuje nas o tym, że bardzo często, błędy, wynikają z fałszywego sposobu rozumowania, a ich przyczyna tkwi w naszych potrzebach emocjonalnych. Człowiek wchodząc w fałszywą perspektywę myślenia, wszelkimi dostępnymi środkami broni się przed utratą zapewniających komfort psychiczny łatwych iluzji.

Warto przypomnieć, że „Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy”. Nawet jeżeli popadamy w iluzję lub świadomie w nią wchodzimy, depcząc jak po gorącym piachu, to warto pamiętać, że: „Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy”. Konkretnie mówiąc w naszym życiu idzie o to, aby wyprowadzać zarówno siebie, jak i drugiego człowieka, ze świata łatwych iluzji w kierunku niezmiennej prawdy i nadziei. A nadzieja, jak mawiał pewien myśliciel: „Zawsze zawiera w sobie światło mocniejsze od ciemności, jakie panują w naszych sercach”. Nie możesz się poddawać, jak idzie źle. Miej zawsze prawdziwą nadzieję wolną od pesymizmu w głębi swojego serca i pamiętaj o tym, jeżeli będzie Ci ciężko, że: „Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie”.

Wkrótce i ty zakwitniesz.