Lewicowy paradoks: Obrońcy najbiedniejszych wspierają mechanizmy ich wyzysku
W perspektywie trawiącej Internet debaty na temat chwilówek, nie sposób przejść obojętnie wobec słów Andrzeja Szejny, wiceministra spraw zagranicznych z ramienia Nowej Lewicy, który 6 grudnia 2024 roku stwierdził, że chwilówki mogą stanowić „impuls dla gospodarki”. Szokuje mnie fakt, że niniejsze słowa wypowiedział człowiek, który ma realny wpływ na kształtowanie polityki państwa. Czy takie słowa powinny paść z ust osoby, która zasiada w rządzie? To jest szokujące. To nie tylko dowód na niezrozumienie mechanizmów społeczno-ekonomicznych, ale także ukazanie poziomu intelektualnego części naszych polityków, którzy z ideologią lewicową na ustach tolerują, a wręcz usprawiedliwiają, najbardziej niemoralne praktyki współczesnego rynku.
Szokuje mnie fakt, że politycy odwołujący się do swego lewicowego rodowodu promują chwilówki, które stanowią pułapkę zastawioną na najbiedniejszych. Wiceminister Szajna uważa, że chwilówki są korzystne dla gospodarki, ponieważ zwiększają one impuls konsumpcyjny. Szkoda, że człowiek odmieniający równość i tolerancję przez wszystkie przypadki, nie uświadamia sobie tego, że chwilówki to współczesna forma lichwy, ubrana w przyjazne reklamy i marketingowe slogany. Wystarczy tylko otworzyć media społecznościowe, by przekonać się ortym, że zawsze kuszą one człowieka łatwym dostępem do pieniędzy i brakiem zbędnych formalności. Niestety, za tą fasadą kryje się brutalna prawda: chwilówki to pułapka, która niszczy życie tych, którzy już są na krawędzi.
Zauważ, że nie ci, którzy mają stabilne finanse, sięgają po chwilówki. Ofiarami piramidalnych pożyczek są ci, którzy nie mają innego wyjścia. Matka, która nie ma za co kupić dziecku jedzenia. Emeryt, który musi wybierać między lekami a rachunkami za ogrzewanie. Młody człowiek, który w desperacji próbuje wyjść z długów, tylko po to, by popaść w jeszcze większe zadłużenie. Chwilówki nie rozwiązują problemów – one je pogłębiają. W obliczu tego wszystkiego, co tutaj wyeksponowałem, słowa Andrzeja Szejny budzą głębokie oburzenie. Jak można mówić, że chwilówki są impulsem dla gospodarki? Jak można ignorować tragedie ludzi, których te pożyczki wpędzają w spiralę zadłużenia? Czy wiceminister nie widzi, że takie praktyki prowadzą do finansowego wykluczenia tysięcy rodzin?
Tego rodzaju wypowiedzi pokazują poziom intelektualny lewicowych parlamentarzystów i ministrów, którzy w imię fałszywej troski o gospodarkę są gotowi usprawiedliwiać mechanizmy wyzysku. Jak można bronić systemu, który bogaci się na nędzy i desperacji ludzi? To dowód na moralny upadek i brak zrozumienia rzeczywistości.
Miejmy świadomość, że firmy pożyczkowe doskonale wiedzą, co robią. Reklamy chwilówek są kierowane do tych, którzy znajdują się w najtrudniejszej sytuacji życiowej. Obiecują szybkie pieniądze, łatwe rozwiązania, spokój. Ale za tą fasadą kryją się koszty – astronomiczne oprocentowanie, ukryte opłaty, kary za najmniejsze opóźnienia w spłacie. To nie jest pomoc, to wyzysk w najczystszej formie. Dlatego dopytuję wiceministra Szejnę o to jak można bronić ta nieludzkiego systemu? Jak można udawać, że chwilówki napędzają gospodarkę, skoro jedynym, co napędzają, jest desperacja i upadek ludzi, którzy z nich korzystają?
Za każdą chwilówką kryje się ludzka tragedia. Ludzie tracą swoje domy, popadają w depresję, niektórzy decydują się na najgorsze, bo nie widzą już wyjścia z sytuacji. Windykatorzy nękają ich dniem i nocą, a spirala długów staje się nie do zatrzymania. To nie są odosobnione przypadki. To realia tysięcy Polaków. A co na to społeczeństwo? Przygląda się z boku, czasem nawet obwinia ofiary: „Mogli myśleć”. Ale kto myśli racjonalnie, gdy nie ma za co nakarmić swoich dzieci? Gdy rachunki piętrzą się na stole, a telefon nie przestaje dzwonić z kolejnymi groźbami windykacyjnymi?
To, co usłyszeliśmy od Andrzeja Szejny, to nie tylko nieodpowiedzialna wypowiedź. To manifest lewicowego podejścia, które toleruje wyzysk w imię fałszywego wzrostu gospodarczego. Jeśli chwilówki mają być fundamentem rozwoju gospodarczego, to co będzie następne? Czy mamy budować naszą przyszłość na nędzy i wykluczeniu najbiedniejszych? Lewicowe myślenie, które usprawiedliwia takie praktyki, jest ono nie tylko błędne, ale także głęboko niemoralne. To dowód na to, jak daleko od rzeczywistości są ludzie, którzy powinni stać na straży interesów społeczeństwa.
Analiza sytuacji nie pozwala nam zaakceptować obojętności wobec ludzkiego cierpienia. Gospodarka musi opierać się na stabilnych fundamentach – pracy, oszczędności, odpowiedzialności. Nie możemy tolerować systemu, który niszczy życie ludzi w imię szybkiego zysku. Musimy jednak zrobić wszystko, aby ludzie brylujący w mediach i utrzymywani z naszych podatków wprowadzili surowe regulacje, które uniemożliwią prowadzenie lichwiarskich praktyk.
Na koniec pozostaje jeszcze apel do sumienia. Chwilówki to nie jest rozwiązanie. To rak, który toczy naszą gospodarkę i społeczeństwo. Tolerowanie ich istnienia to zgoda na krzywdę ludzi, którzy są najbardziej bezbronni. Jeśli będziemy milczeć, staniemy się współwinni ich cierpienia. Nie możemy pozwolić na to, by chwilówki nadal niszczyły życie ludzi i ich rodziny. Nie możemy tolerować polityków, którzy usprawiedliwiają wyzysk w imię wzrostu konsumpcji. Mówmy głośno: DOŚĆ! Stańmy po stronie tych, którzy nie mają głosu. Stańmy po stronie uczciwości i moralności. To jest walka o ludzką godność – i musimy ją wygrać.